"Ik zit stil, ik zit stil, ik zit stil
Compleet van de wereld en vergeten wat wil"
Afgelopen tijd is er weinig terecht gekomen van bloggen. Wat voor een oh zo belangrijke dingen ik dan te doen had verder? Nou, onder andere werken aan mijn master thesis. We hebben daar slechts 10 weken voor, dus dat moet meteen in de zesde versnelling en volle gas. Geen pretje, maar gelukkig is er de nodige afleiding en vertier. Zo was ik afgelopen donderdag op het bevrijdingsfestival in Park Transwijk te Utrecht. Prachtig weer, veel bier, met als resultaat een mooie gebruinde huid (ahum) en een lege bankrekening. Met andere woorden een zeer geslaagde dag dus.
De muziek was die dag eigenlijk bijzaak, maar toch wilde ik één act niet missen: Eefje de Visser. Haar debuut album De Koek is namelijk een Nederpop pareltje in wording. Normaal gesproken heb ik helemaal niks met Nederlandstalige muziek. De drie B's (Borsato, Bauer, Bløf), Jan Smit en dat andere gespuis uit inteeltdorp: het kan me allemaal gestolen worden. Ook de door kenners gewaardeerde Spinvis en Roosbeef vind ik maar geneuzel. Maar toen ik dit album voor het eerste hoorde was ik oprecht verbaasd. Geen idee hoe ik erop ben gekomen, maar het beviel me meteen.
De plaat staat vol met nummers die stuk voor stuk inventief in elkaar zitten. Diverse stijlen worden in de blender gegooid. Van pop tot folk, van heuse disco beats tot jazzy toeters. Alles wordt tot een smakelijk geheel gesmeed. Wanneer ik zowaar een Waitsiaanse arrangementen bespeur word ik nog blijer. Qua sfeer variëren de nummers van vrolijk/euforisch met pulserende disco deuntjes ('Genoeg', 'Hartslag'), mild melancholisch gitaar georiënteerde deuntjes ('Trein', 'Schotland', 'In het Gras', Ik dacht na'), tot wrevelige ballads ('Verdriet').
De voordracht van Eefje is ook bijzonder charmant. Niet dat ze zo'n wonderbaarlijke stem heeft, zeker niet, maar prettig wel. Haar kracht is dat ze een ontzettend goed gevoel heeft voor melodie. En de refreinen zijn steeds catchy en nestelen zich binnen no-time in je hoofd.
Voor de rest straalt het album gewoon een enorme speelsheid uit die me wel bevalt. Live bleef dat alles in Utrecht ook overeind staan. Ze had niet de power om de festival weide plat te spelen, maar daar is het natuurlijk ook helemaal de muziek niet voor. En iedereen kwam sowieso nog pas net binnen. Lekker rustig. Goed toeven was dat. Over twee weken staat ze weer gratis op het Neude op Festival aan de Werf. Ik denk dat ik maar weer ga kijken.
Eefje de Visser - Afdwaalt
Eefje de Visser - Trein
Geen opmerkingen:
Een reactie posten